XIX

Alex&Sora

Good Morning!

Jest już późno, ale i tak nie mogę spać. We wtorki i tak się nie chodzi do klubów bo tam nic sie nie dzieje.

Właśnie przyjechałam od Sory. Wpadłam na moment. Zostałam jak zwykle na kilka godzin. Dobrze, że w ogóle do domu wróciłam.

Wakacje w pełni. Jeszcze całe 5 dni! To masa czasu. Chyba pojadę na Mazury.

Nie wyszło nam z Marco. Nie pochodził z Polski. Tylko z Norwegii. Związek na odległość nie ma sensu. Nie potrafię tak. Tyle Nie w tym akapicie, że chyba jeszcze jedno się przyda. Co nie?

Chcę mieć Mustanga Shelby, proszę?

Tym miłym akcentem kończę,

D O B R A N O C,
A L E X

XIV Zakupy

Sora&Alex

안녕 

Mimo, że praca został już zakończona to nadal mój organizm nie może się odzwyczaić od wczesnego wstawania. Może to nawet dobrze. Dzięki temu ma więcej czasu na cokolwiek : ). Ostatnie dni wakacji, kiedy ten czas miną? Heh. 

Wierzcie lub nie, ale przy wydawaniu swoich pieniędzy jesteśmy o wiele bardziej ostrożne. Hahaha. Kiedy przypomnę sobie jak szalałyśmy po sklepach tylko dla tego, że nie miałyśmy co z robić z dawanym nam co tydzień plikiem banknotów . . . teraz jest mi po prostu żal i głupio. Wystarczy 1.5 miesiąca a człowiek może całkowicie się zmienić. . . .  No dobra nie całkowicie ^.^" Nadal lubię dobrze wyglądać i chodzić na zakupy ale już nie kupuję każdej rzeczy która wpadnie mi w ręce. 

Dziś byłyśmy z Alex na " zakupach ". Tak naprawdę to większość rzeczy które dawniej były by już zapakowane w torby i leżały w samochodzie, dzisiaj stały na pułkach a my posłusznie przypatrywałyśmy się każdej po kolei. Nie kupiłyśmy ani jednej która była by tylko kolejnym zbędnym przedmiotem walającym się w pokoju. Dzisiejszy dzień został zatytułowany : "Tylko to co potrzebne, żadnych kaprysów" 
Musze przyznać, że na początku nie było to łatwe, ale po przejściu kilkunastu sklepów już wyzbyłam się tego ... jak by to ująć ... takiego jakby smutku. Jak się tak zastanowiłam ,czy dany przedmiot jest mi naprawdę niezbędny, to w głowie miałam zazwyczaj jedną myśl : NIE. 

Po wyjściu z centrum handlowego poszłyśmy na spacer.  Po minionej pracy mamy już wprawę w chodzeniu na długie dystanse. Tak więc spędziłyśmy ten czas bardzo miło i przyjemnie.

Tym pozytywnym akcentem zakończę tego posta. Życzę miłego popołudnia dla każdego czytelnika. 

Zapraszam również do komentowania. Dziękuję wszystkim tym którzy się odważyli a w szczególności dla Seby. Mam nadzieje, że jeszcze tu zawitasz :)

Ps.
Jeśli chcecie z nami pogadać, dowiedzieć się czegoś, czegokolwiek :) Piszcie w komentarzykach  możecie również prosić o nasz mr gg. Bez obaw. Nie jemy ludzi :)

나는 인사 Sora : *

XIII Upragniona, chwilowa wolność.

Alex&Sora

Jednak ktoś czyta nasze wypociny *.* (pozdrawiamy czytelników ; **)

Jednogłośnie raczę ogłosić, iż SKOŃCZYŁA NAM SIĘ UMOWA NA TYCH BUBKACH, od teraz w końcu mamy wakacje. Zarobiłyśmy wystarczająco by wyjechać sobie do Gdańska na kilka/kilkanaście/może na zawsze dni/nocy/miesięcy/lat.. Tak.

Nic nie pisałyśmy, bo ten czas kiedy masz chwilę dla siebie by się opierdalać jest najlepszym czasem na nic nie robienie..

Teraz przyszedł czas by odpocząć. Pojeździć. Poznać kogoś. Wydać hajs. Później znowu będziemy szukać roboty. Pieniądze łatwo wydawać.. gorzej z ich zarobkiem.

Kończę na dzisiaj, brak kreatywności i zmęczenie po codziennym balowaniu jednak wykańcza człowieka.

Alex : **

Ps. Piszcie czasem komentarze, jeżeli chcecie to podamy nasze nr gg albo nasze twittery i będziemy sobie tam gadać.

Serio, nie wiem

Alex&Sora

Chyba umieram. Non stop jest mi gorąco. Dzisiaj zarywam nockę i nie ide jutro do pracy. Pierdole to. Mam jej dość. To ponad ludzkie siły. Chce do Seulu. Zabierzcie mnie tam.

Oglądam sobie coś na HBO. Obijam się. Pije piwko. Sora śpi xd.

Mam udar słoneczny.

Chyba ide spać

Alex <3

Eh, ehh, ehhhhhhhh

Sora&Alex

Posty, jak zapewne zauważyliście nie pojawiają się codziennie. Taki stan rzeczy będzie trwał przez ... nieokreślony czas. Powód jest prosty, mamy coraz więcej pracy a coraz mniej sił. Kiedy wracamy to nie marzymy o niczyim innym jak tylko o śnie.

To na tyle.

나는 인사 Sora

XII

Sora&Alex

안녕

Jak minęło wam tych kilka dni ? Mi wspaniale. Mogłam wreszcie pojechać na kilka dni do Seoula. Upragniony odpoczynek u kochanego dziadka. Kocham to miejsce.
Wspaniale się tam czuje. Alex zresztą też. Zabrała ze sobą Marco a ja wreszcie mogłam spotkać się z Lee.

Mimo wszystko trzeba było wrócić do pracy. Koniec laby.

Obawiałam się że pierwszy dzień po dłuższej przerwie będzie bardziej meczący. Musze przyznać że nie było tak źle ale ( tak zawsze jest jakieś " ale " ) czułam się jak na jakimś poligonie. Czemu ?

Nasz pracodawca ma w posiadaniu specyficzne armaty do których ładuje się kapsuły, naboje( jak kto woli) które są wystrzeliwane prosto w niebo. Naboje to tak naprawdę sprężone powietrze pod ogromnym ciśnieniem. Po wystrzale powoduje ono rozwalanie chmury.

Zbliżała się burza więc trzeba było użyć zacnego sprzętu. Dźwięk takiego wystrzału jest porównywalny do wybuchu armat wojskowych.w czasie wojny. Jeszcze ten świst który temu towarzyszy. Nieprzyjemne doznanie.  Musiałyśmy przeżyć w takim hałasie 4 godzina.

Oprócz tego to nie ma nic szczególnego na co mogła bym zwrócić uwagę. Więc to chyba koniec narzekania : )

Za jakiekolwiek błędy przepraszam. Nie mam aktualnie czasu na sprawdzenie. ^.^"

Miłego wieczoru :*

나는 인사 Sora

XI

Tu Alex&Sora

Dobra. Sora się załamała a ja się zakochałam. Obie jesteśmy w dupie. Znowu wolne. Do poniedziałku. Wróciłam na chwilę do domu. Już tęsknie za Marco. Napierdalam ten post dopóki jestem wystarczająco trzeźwa. Nie ma to jak kochać chłopaka, którego się nie zna. Rymy składam jak Miskiewicz Adam <3

Chyba zacznę pisać wiersze.

Czy ktoś te nasze wypociny wgl czyta?

Halo? Policja? Przyjedźcie na blogspota.

Pierdolony obóz pracy. Trzeba spiąć dupe i zacząć pracować. Czas coś zarobić. Chce torbę LV <3

Alex